Wat de gevestigde politici blijkbaar maar niet willen begrijpen is dat zij zelf verantwoordelijk zijn voor de verharding van het asieldebat. Zij hebben een voedingsbodem gecreëerd voor het populisme. Teveel mensen zitten in een uitzichtloze situatie: werkloosheid, armoede, baanonzekerheid, financiële problemen etc., waar niets aan wordt gedaan. Ze moeten het zelf maar oplossen. Sterker nog, de overheid heeft allerlei pestprogramma’s (ook PvdA) bedacht om de werklozen weer aan het werk te krijgen. Maar welk werk, het is er niet! De markt lost dit probleem niet meer op. Als men gefrustreerd raakt in zijn fundamentele behoeften dan leidt dat tot boze en agressieve reacties. Politici en de asielzoekers ondervinden dit nu, want de asielzoekers worden in veler beleving wel geholpen. Eén van de oplossingen is weer een actieve arbeidsmarktpolitiek voeren. Het werk moet eerlijker worden verdeeld, zodat er voor iedereen weer kansen en perspectief ontstaat. Ook hier geldt: een tevreden burger is geen onruststoker.