10 thoughts on “De fietser hoort niet in de natuur (Trouw 2/8/23)”
Koos Koningsaid:
Zelden heb ben mijn vrouw en ik een meer zelf ingenomen stuk gelezen als dat van u vandaag in Trouw. Wij zijn beide 82 jaar en plattelanders die hun hele leven tuinend, wandelend en fietsend genoten hebben van de natuur.
Wij kunnen niet meer wandelen en fietsen viel ons zwaar, daarom hebben wij verleden jaar een electrische van Raam fiets gekocht. Waar haalt u de wijsheid vandaan dat hierop fietsen niet gezond is. Ik snap niet dat iemand die zich psycholoog noemt zijn naam durft te zetten onder een zo slecht onderbouwd en grievend stuk
Jan Paddingsaid:
Beste Andre, met verbazing het stukje gelezen, verbazing omdat ik zoiets niet verwacht van iemand met zijn volle verstand.
Ben zelf o.a. 43 jaar beroepschauffeur geweest en heb in al die jaren gezien welk leed de natuur wordt aangedaan door gemotoriseerde voertuigen.
Zelf ben ik altijd, door weer en wind, op de fiets naar mijn werk gegaan 20 of bij gebroken dienst 40 km. Met de kinderen ovroeger opfiets vakantie en die hebben nu zelf ook gekozen voor de ‘ bak’ fiets voor hun kinderen. Dat het in ons kleine landje druk wordt in de stukjes ‘natuur ‘ die bezocht mogen worden is begrijpelijk en daar is een duidelijk beleid gewenst. Het afgegeven op fietsers is hier misplaatst. Het doodrijden van duizenden torrentjes komt mij heel vreemd voor en ik heb al heel wat fietspaden gezien. Als er iets ten goede zou mogen veranderen dan graag een wereld zonder auto’s.
Met vriendelijke groet,
Jan Padding.
André Doorlagsaid:
Beste Jan,
Ik zou toch maar eens over die fietspaden, in het voorjaar, gaan wandelen,
dan kun je het met je eigen ogen zien.
Hg.
André Doorlag
Michiel Keinersaid:
Ik herken zoveel in dit artikel.Ik kom net uit Duitsland en heb het Pfalzerwald en Nationalpark Hochwald Hunsruck bezocht.Wat op viel was ,dat er relatief weinig wandelpaden waren ,maar dat de bossen doorsneden werden door fietspaden.Ik ga er vanuit ,dat men daar ook het spanningsveld kent tussen fietsers en wandelaars.Ik loop daar met mijn hond en camera en fotografeer als kan het wild en natuurschoon.
Ik zie een oude man bovenop een heuvel. Hij remt met als gevolg een snerpend geluid.Hij ziet mij hond en dan toch durft hij het aan.Hij stort zich van de heuvel.Maar ik denk weg is de rust.
Ik moest ook oppassen voor ons beiden voor de enorme snelheden van deze fietsers.Het gaf niet alleen onrust ,maar ik bedacht mij ook ,deze fietsers zien niets van de natuur
Woutersaid:
Wandelen op een fietspad is net zo slim als fietsen op de stoep.
Ronald van den Heeriksaid:
Beste André,
Als psycholoog zou u toch beter moeten weten. Wat denkt u dat er met het draagvlak voor natuurbescherming zou gebeuren als uw ideeën uitgevoerd zullen worden?
Als milieu (maatschappij) wetenschapper denk ik wel te weten wat er gebeurt. Ik zie een duidelijke relatie tussen toegenomen natuurbeschermingsdrang en de opkomst van partijen als BBB.
Als we uw kant op bewegen, door als ik uw goed begrijp mensen grotendeels uit de natuur te weren, dan wordt bij de volgende verkiezingen de natuur grotendeels vogelvrij verklaard durf ik u te voorspellen.
Daarnaast heeft u inhoudelijk ongelijk. Ik betwist niet dat er torren en kevers sneuvelen door fietsers. Echter er zijn er heel veel torren en kevers en het wordt pas problematisch als de gunstige staat van instandhouding van de soort wordt bedreigd. Iets minder kort door de bocht graag, om maar in fietsjargon te spreken.
Ik raad u aan voortaan binnen te blijven. Want stel u voor dat u per ongeluk een mier vertrapt. Of meerdere zelfs.
Als vader van een tweejarige kies ik ervoor om wel naar buiten te gaan. De natuur in, op de fiets, met mijn zoontje van twee in de fietskar. Op deze manier laat ik hem kennismaken met de natuur, leer hem zich te verwonderen en leer hem zo van de natuur te houden.
Beste Andre,
U bent wetenschappelijk geschoold en verwijst naar 1 ervaring.
Vandaag reed ik de mtb route van Harderwijk. Ik kwam een enkele fietser, wandelaar (op de mtb route), en ruiter tegen.
We hebben gezamenlijk genoten.
Prima om kwetsbare stukken te beschermen. Laten we gezamenlijk van de rest genieten.
Groeten,
Jan Roelof
Marian Frerikssaid:
Inderdaad, zelden zo’n generaliserende omschrijving van ‘de fietser’ gezien. Het is cherrypicking wat past bij het verhaal van de publicist, jammer.
Ken ook fietsers die voor meters en snelheid gaan, veruit de meesten die ik spreek gaan voor sportief genieten van en in de natuur. Dit ter aanvullende informatie voor u. Mss handig.
Wouter Dubbeldamsaid:
Bossen worden doorkruist door snelwegen die steden verbinden
Steden die groeien ten koste van natuur.
Afbreken dus en teruggeven aan de natuur.
Zelden heb ben mijn vrouw en ik een meer zelf ingenomen stuk gelezen als dat van u vandaag in Trouw. Wij zijn beide 82 jaar en plattelanders die hun hele leven tuinend, wandelend en fietsend genoten hebben van de natuur.
Wij kunnen niet meer wandelen en fietsen viel ons zwaar, daarom hebben wij verleden jaar een electrische van Raam fiets gekocht. Waar haalt u de wijsheid vandaan dat hierop fietsen niet gezond is. Ik snap niet dat iemand die zich psycholoog noemt zijn naam durft te zetten onder een zo slecht onderbouwd en grievend stuk
Beste Andre, met verbazing het stukje gelezen, verbazing omdat ik zoiets niet verwacht van iemand met zijn volle verstand.
Ben zelf o.a. 43 jaar beroepschauffeur geweest en heb in al die jaren gezien welk leed de natuur wordt aangedaan door gemotoriseerde voertuigen.
Zelf ben ik altijd, door weer en wind, op de fiets naar mijn werk gegaan 20 of bij gebroken dienst 40 km. Met de kinderen ovroeger opfiets vakantie en die hebben nu zelf ook gekozen voor de ‘ bak’ fiets voor hun kinderen. Dat het in ons kleine landje druk wordt in de stukjes ‘natuur ‘ die bezocht mogen worden is begrijpelijk en daar is een duidelijk beleid gewenst. Het afgegeven op fietsers is hier misplaatst. Het doodrijden van duizenden torrentjes komt mij heel vreemd voor en ik heb al heel wat fietspaden gezien. Als er iets ten goede zou mogen veranderen dan graag een wereld zonder auto’s.
Met vriendelijke groet,
Jan Padding.
Beste Jan,
Ik zou toch maar eens over die fietspaden, in het voorjaar, gaan wandelen,
dan kun je het met je eigen ogen zien.
Hg.
André Doorlag
Ik herken zoveel in dit artikel.Ik kom net uit Duitsland en heb het Pfalzerwald en Nationalpark Hochwald Hunsruck bezocht.Wat op viel was ,dat er relatief weinig wandelpaden waren ,maar dat de bossen doorsneden werden door fietspaden.Ik ga er vanuit ,dat men daar ook het spanningsveld kent tussen fietsers en wandelaars.Ik loop daar met mijn hond en camera en fotografeer als kan het wild en natuurschoon.
Ik zie een oude man bovenop een heuvel. Hij remt met als gevolg een snerpend geluid.Hij ziet mij hond en dan toch durft hij het aan.Hij stort zich van de heuvel.Maar ik denk weg is de rust.
Ik moest ook oppassen voor ons beiden voor de enorme snelheden van deze fietsers.Het gaf niet alleen onrust ,maar ik bedacht mij ook ,deze fietsers zien niets van de natuur
Wandelen op een fietspad is net zo slim als fietsen op de stoep.
Beste André,
Als psycholoog zou u toch beter moeten weten. Wat denkt u dat er met het draagvlak voor natuurbescherming zou gebeuren als uw ideeën uitgevoerd zullen worden?
Als milieu (maatschappij) wetenschapper denk ik wel te weten wat er gebeurt. Ik zie een duidelijke relatie tussen toegenomen natuurbeschermingsdrang en de opkomst van partijen als BBB.
Als we uw kant op bewegen, door als ik uw goed begrijp mensen grotendeels uit de natuur te weren, dan wordt bij de volgende verkiezingen de natuur grotendeels vogelvrij verklaard durf ik u te voorspellen.
Daarnaast heeft u inhoudelijk ongelijk. Ik betwist niet dat er torren en kevers sneuvelen door fietsers. Echter er zijn er heel veel torren en kevers en het wordt pas problematisch als de gunstige staat van instandhouding van de soort wordt bedreigd. Iets minder kort door de bocht graag, om maar in fietsjargon te spreken.
Ik raad u aan voortaan binnen te blijven. Want stel u voor dat u per ongeluk een mier vertrapt. Of meerdere zelfs.
Als vader van een tweejarige kies ik ervoor om wel naar buiten te gaan. De natuur in, op de fiets, met mijn zoontje van twee in de fietskar. Op deze manier laat ik hem kennismaken met de natuur, leer hem zich te verwonderen en leer hem zo van de natuur te houden.
U mag kiezen. Mijn toekomstbeeld of de uwe?
Zie mijn reactie op Jan Padding.
Beste Andre,
U bent wetenschappelijk geschoold en verwijst naar 1 ervaring.
Vandaag reed ik de mtb route van Harderwijk. Ik kwam een enkele fietser, wandelaar (op de mtb route), en ruiter tegen.
We hebben gezamenlijk genoten.
Prima om kwetsbare stukken te beschermen. Laten we gezamenlijk van de rest genieten.
Groeten,
Jan Roelof
Inderdaad, zelden zo’n generaliserende omschrijving van ‘de fietser’ gezien. Het is cherrypicking wat past bij het verhaal van de publicist, jammer.
Ken ook fietsers die voor meters en snelheid gaan, veruit de meesten die ik spreek gaan voor sportief genieten van en in de natuur. Dit ter aanvullende informatie voor u. Mss handig.
Bossen worden doorkruist door snelwegen die steden verbinden
Steden die groeien ten koste van natuur.
Afbreken dus en teruggeven aan de natuur.
Onzin? Inderdaad.
Groetjes