Op zich heeft mw. Schenkel gelijk (DvhN 01-04) dat het niet gebruikelijk is om een oordeel (diagnose)te geven over een persoon, die je niet gesproken hebt. Dit geldt echter niet voor publieke figuren (leiders), waarbij je veel aan hun gedrag kunt zien. Bovendien zijn er vaak biografische gegevens, waar je ook uit kunt putten.
Een gesprek met hen zal niet veel toevoegen, tenzij ze in therapie willen, wat niet veel voorkomt. Iedereen is het er wel over eens dat Donald Trump een narcist is.
Veel leiders en machthebbers zijn daarom wel eens publiekelijk op de divan gelegd.
Het is dus een misverstand te denken dat je geen oordeel mag vellen over publieke personen zonder hen te spreken. Integendeel, het kan zelfs belemmerend werken.
Juist bij publieke personen, die veel schade aanrichten in de samenleving, zouden gedragsdeskundigen zich meer moeten roeren.
Mocht er een verkeerd beeld van Aspergers zijn ontstaan, dan mijn excuses daarvoor. Ze zijn vaak juist door hun talenten en vaardigheden zeer waardevol voor de samenleving, maar die hebben dan geen antisociale en paranoïde kenmerken. Ze kunnen erg goed in hun vak zijn. Je treft ze vooral in de ICT, onder wetenschappers en medische specialisten, in de kunstwereld en in de denksporten. Einstein was waarschijnlijk ook een Asperger.
Het stuk was natuurlijk geen wetenschappelijke verhandeling, maar een opiniestuk, gebaseerd op mijn kennis, ervaring en researchwerk.
André Doorlag said:
Karikatuur (DvhN 1/4/23)
Doorlag said:
Op zich heeft mw. Schenkel gelijk (DvhN 01-04) dat het niet gebruikelijk is om een oordeel (diagnose)te geven over een persoon, die je niet gesproken hebt. Dit geldt echter niet voor publieke figuren (leiders), waarbij je veel aan hun gedrag kunt zien. Bovendien zijn er vaak biografische gegevens, waar je ook uit kunt putten.
Een gesprek met hen zal niet veel toevoegen, tenzij ze in therapie willen, wat niet veel voorkomt. Iedereen is het er wel over eens dat Donald Trump een narcist is.
Veel leiders en machthebbers zijn daarom wel eens publiekelijk op de divan gelegd.
Het is dus een misverstand te denken dat je geen oordeel mag vellen over publieke personen zonder hen te spreken. Integendeel, het kan zelfs belemmerend werken.
Juist bij publieke personen, die veel schade aanrichten in de samenleving, zouden gedragsdeskundigen zich meer moeten roeren.
Mocht er een verkeerd beeld van Aspergers zijn ontstaan, dan mijn excuses daarvoor. Ze zijn vaak juist door hun talenten en vaardigheden zeer waardevol voor de samenleving, maar die hebben dan geen antisociale en paranoïde kenmerken. Ze kunnen erg goed in hun vak zijn. Je treft ze vooral in de ICT, onder wetenschappers en medische specialisten, in de kunstwereld en in de denksporten. Einstein was waarschijnlijk ook een Asperger.
Het stuk was natuurlijk geen wetenschappelijke verhandeling, maar een opiniestuk, gebaseerd op mijn kennis, ervaring en researchwerk.
André Doorlag