Veel lovende woorden over Susan Top (DvhN 24-04). Het zal allemaal wel, maar toch maakte naar mijn mening het Gasberaad en de GGB te veel ook onderdeel uit (gepolder) van een foutief systeem. Ik heb van beide clubs onvoldoende gehoord dat de kern van het probleem is dat de overheid probeert de schade af te handelen via de wettelijke aansprakelijkheid. Het gevolg is lange, dure bureaucratische en juridische procedures tot frustratie van de gedupeerden. Feit is dat niet met 100% zekerheid is vast te stellen of een schade bevingsgerelateerd is of niet. Dus veel (juridisch) gesteggel en theater van zogenaamde deskundigen.
Dé oplossing is het bevingsgebied tot rampgebied te verklaren en via een generieke maatregel alle typische bevingsschades (daar kan een lijst van worden gemaakt ) zonder meer te vergoeden, en de verantwoordelijkheid voor schadeherstel en versterking bij de eigenaren te leggen. De kosten, die niet meer kunnen worden verhaald, komen dan voor rekening van de overheid. Dat moet dan maar, want de samenleving heeft ook veel van het gas geprofiteerd.
Kortom, ik voelde me als, gedupeerde, niet door deze clubs vertegenwoordigd en ben iets minder enthousiast over haar benoeming.