Blijkbaar gaan de heren Zijlstra en Gradus (VK 1/12/16) er nog steeds van uit dat economische groei het werkloosheidsprobleem wel zal oplossen. Dat je daarom negatieve prikkels moet toedienen om de mensen weer uit de bijstand te krijgen en zeker geen cadeautjes. Als je de verborgen werkloosheid meerekent zijn er ongeveer twee miljoen werklozen in Nederland. De laatste decennia is het werk steeds meer verlegd van de handjes naar de machines. Dus zou het logisch zijn veel meer te focussen op het herverdelen van werk met daarnaast een soort bijstand, die niet onmiddellijk financieel straft als je een poosje geen werk hebt. De reactie van beide heren is een mooi voorbeeld van een Pavlov-reactie. Terwijl de omstandigheden veranderen vertonen ze nog steeds de oude reflexen. Die volledige werkgelegenheid komt er niet meer. En daar kun je maar beter op inspelen om frustraties in de samenleving te voorkomen. Daar hebben we al genoeg last van.