Oekraïense psychologen

Mijn plaatsgenoot en oud collega Marcel Gerrits Jans (het lieverdje van de brievenredactie?) stelt (VK 25/2/23) dat de Oekraïense psychologen, hier niet kunnen bijspringen, omdat ze onvoldoende gekwalificeerd zijn om zodoende het “knutselen aan de menselijke ziel” te voorkomen. Laat nu de wetenschapper en psychotherapeut Milton Scott na analyse van duizenden effectstudies hebben vastgesteld dat de effectiviteit van de behandeling (psychotherapie) voor 76% door de kwaliteit van de relatie met de hulpverlener en slechts voor 13% door de methode/techniek wordt bepaald. Bovendien zijn er heel veel klachten over de GGZ voor wat betreft de kwaliteit van de behandeling. Marcel Gerrits Jans heeft dus nogal veel pretenties. Psychotherapie is een talig gebeuren. Bovendien kunnen Oekraïense psychologen zich beter verplaatsen in de problemen van de gevluchte Oekraïners, wat bevorderend is voor de kwaliteit van de relatie. Snel aan het werk zetten dus die Oekraïense psychologen. Mogelijk kunnen ze daarbij ook de Nederlandse psychologen ondersteunen.

Bevingsrapport: het kernprobleem wordt niet concreet benoemd

Wat opvalt aan het eindrapport van de parlementaire enquêtecommissie is dat het blijft hangen in algemene bewoordingen en vage aanbevelingen en dat het kernprobleem niet concreet wordt benoemd namelijk: dat er een toneelstukje wordt opgevoerd door zogenaamde “experts”, in feite bouwdeskundigen, die menen aan een scheur, of verzakking, te kunnen zien of die wel of niet bevingsgerelateerd is. Meestal is de werkelijke oorzaak niet meer te achterhalen. Ze spreken elkaar dan ook regelmatig tegen. Vooral dit leidt tot grote frustraties bij de gedupeerden. Ze schrijven lijvige rapporten waarin elk scheurtje minutieus wordt beschreven met als gevolg: veel vertraging en hoge uitvoeringskosten.
Dé aanbeveling zou moeten zijn: alle scheuren, verzakkingen en andere typische bevingsschades in het bevingsgebied zonder meer vergoeden; een generaal pardon. Geen gesteggel meer over een scheur, of verzakking. Ook moet de verantwoordelijkheid voor het schadeherstel en de versterking bij de eigenaar worden gelegd, eventueel ondersteund door een onafhankelijke organisatie.
Alleen zo kun je het vertrouwen van Groningers herwinnen en kunnen er meters worden gemaakt.
Zo eenvoudig kan het zijn.

Funderingsschade? De gedupeerden krijgen weer de schuld.

Ook bij de afhandeling van funderingsschade zie je weer dat de hand niet in eigen boezem wordt gestoken en krijgt de fundering weer de schuld. Het is nu eenmaal een gegeven dat Nederland eigenlijk te slappe ondergrond heeft om stevige, stabiele huizen te bouwen, daarom wordt er tegenwoordig ook overal geheid.
Toen mijn schoonouders in Frankrijk een huis lieten bouwen was er dynamiet nodig om de rotsachtige grond te egaliseren. Heel andere koek (grond).
De verzakkingen en scheuren zijn dus ontstaan doordat de oude huizen niet bestand/gebouwd zijn tegen bevingen en schokken van de ondergrond. Als er geen mijnbouwactiviteiten waren geweest was er ook geen schade geweest. De dader betaalt. Dus alle scheuren en verzakkingen zullen moeten worden vergoed en niet steeds maar weer de schuld bij de huizen van de gedupeerden zoeken.

Geen Leopard tanks naar Oekraïne

Wat het Westen in feite met haar militaire hulp aan Oekraïne doet is het land langzaam laten doodbloeden. Ze krijgen geen wapens: langeafstandsraketten en tanks, om zich effectief te verdedigen. Plastische gezegd: te veel om dood te gaan, en te weinig om te leven. Misschien is toch de oplossing de Donbas maar aan Rusland geven, zoveel mensenlevens is dit gebied niet waard, en de rest van Oekraïne onmiddellijk lid van de NAVO maken.